hepimizin hayatında arkadaşları, dostları, ailesi yani değer verdiği birileri var. ama bu dostluklar olmasını istediğin için mi varlar yoksa olmalarına  ihtiyacın olduğu için mi? 
en yakın arkadaşından en az samimi olduğun kişiye kadar düşün, bu adamlar neden hayatının bir parçası neden seninle birlikteler, yanındalar. ya da sen neden onların yanındasın? çünkü her şey, hayatın içerisindeki dostluğu kavrayan her şey tamamen çıkar üzerine kurulu. kimi arkadaşınla derslere kafası bastığı için belirli bir yakınlığın var, kimisinin yanında güvende hissediyorsun, kimisi vaktini güzel geçirmeni sağlıyor. kimi sana değerli olduğunu düşündürüyor. kimi ise yanında tam olmasını istediğin gibi hissetmeni sağlıyor.
ama bu dostlukların hepsi; senin iyi hissetmeni, seni zora sokmayan, kısaca çıkarlarına uygun olan kriterlere sahip olan insanalardan ibaret olması. hiç birimizin hayatında davranışlarını, ruh halini beğenmediğimiz halde yanımızda tuttuğumuz bir insan yok.
"ay canım busem<3 hayatımda olmasan ne yapardım??!" deme, gider sana o buse gibi hissettirecek başka bir görünüme sahip olan berfu ya da banu bulurdun.